Violeta went to heaven (2012)

Het biografische drama 'Violeta went to heaven' vertelt over het tragische leven van de Chileense folkzangeres en kunstenares Violeta Parra. Wie de naam Parra niets zegt, kent wellicht haar bekendste lied 'Gracias a la vida'.De Chileense Violeta Parra (Francisca Gavilán) stamt uit een arme, maar kunstzinnige en muzikale familie. Haar vader Nicanor (Christian Quevedo) is leraar, maar kampt met een alcoholprobleem. Aanvankelijk treedt Violeta met haar zus Hilda (Gabriela Aguilera) op als zangduo, maar al snel gaat ze alleen verder. Ze stapt over op folkmuziek en bezoekt een bejaarde boer om liedjes van hem te leren. Hij weigert dit, waarna ze besluit voortaan haar eigen songs te schrijven, die geregeld politiek van aard zijn. Een tripje naar een festival in Polen zal Violeta's leven enorm beïnvloeden, te meer daar haar babydochtertje in haar afwezigheid komt te overlijden. Wanneer ze terug in Chili bezoek krijgt van de Zwitserse antropoloog Gilbert Favre (Thomas Durand) begint ze een relatie met hem, die af en aan vele jaren zal duren. Violeta behaalt enorme successen met haar muziek en bovendien slaagt ze er met haar beeldende kunst in een expositie in het Louvre in Parijs te houden. Haar laatste jaren slijt ze in Chili.Nog steeds geliefd
'Violeta went to heaven' heet oorspronkelijk 'Violeta se fue a los cielos'. De film past in een rijtje van recente biografische films over muzikale dames met een tragisch leven. In 'La vie en rose/La môme' stond Edith Piaf centraal, 'Soeur Sourire' ging over de 'zingende non' Jeannine Deckers (van het lied 'Dominique'), 'Hilde' beschreef het leven van de Duitse zangeres Hildegard Knef, en in 'Nannerl, la soeur de Mozart', was het de componerende zus van Mozart die aan het kortste eind trok. De Chileense filmmaker Andrés Wood, die eerder succes had met 'Machuca', had in Violeta Parra (1917-1967) een dankbaar onderwerp. De zangeres is in Chili nog steeds geliefd en haar liederen zijn gecoverd door grootheden als Mercedes Sosa, Joan Baez en zelfs Michael Bublé. Woods film werd ingestuurd voor de Oscars, maar werd niet genomineerd. De hoofdrol is hier echt een hoofdrol. Francisca Gavilán draagt de hele film en doet dat met schwung en veel muziek. Tegen het eind zakt het verhaal helaas wat in.