M. Butterfly (1993)

Regisseur David Cronenberg, die onlangs nog veel opschudding baarde met zijn film Crash waarin mensen seksueel opgewonden raakten van auto-ongelukken, had een harde dobber aan het verfilmen van dit van oorsprong toneelstuk. Jeremy Irons speelt de getrouwde diplomaat Rene Gallimard die gestationeerd is in China. Daar wordt hij verliefd wordt op Song Liling, een zangeres bij de staatsopera van Peking. Meer dan 20 jaar hebben de twee een relatie. Dan komt uit dat Song Liling geen vrouw is, maar een man. Tevens is hij werkzaam als spion en heeft hij al die tijd geheimen van Gallimard ontfutseld. Je vraagt je natuurlijk af hoe een man 20 jaar een relatie kan hebben met een 'vrouw' zonder er achter te komen dat dit een man is. In de theaterversie kan je daar met veel fantasie nog in mee gaan, maar op het witte doek wordt het, met de baardgroei van John Lone in zijn vermomming van Song Liling prominent aanwezig, wel erg onwaarschijnlijk. Toch is dit verhaal waargebeurd, waarbij het eigenlijk niet anders kan dan dat Gallimard moet hebben geweten hoe de vork in de steel zat. Of, in dit geval, aan de steel.