Post tenebras lux (2013)

De vermaarde Mexicaanse regisseur Carlos Reygadas ('Japón', 'Stellet licht') kreeg vorig jaar voor zijn nieuwe film de regieprijs in Cannes. Een deel van het publiek voorzag de film juist van luid boegeroep, want onomstreden is ie niet.

In de openingsscène staat een klein meisje buiten op een drassig veld vol koeien. Een roedel honden loopt er nerveus tussendoor. In de verte zijn bergen te zien waarover langzaam de schemering valt. Bliksemschichten weerspiegelen in de plassen als voorbode voor een aanrollende onweersbui. De lucht is zwanger van naderend onheil en de volgende scène benadrukt dat met een rode, lichtgevende duivelsfiguur die 's nachts door de gangen van een huis sluipt. De vader van het kleine meisje is Juan (Adolfo Jiménez Castro). Juan woont met zijn vrouw Natalia (Nathalia Acevedo) en hun twee jonge kinderen Rut en Eleazar in een formidabele villa op het Mexicaanse platteland. Hoe idyllisch hun situatie ook lijkt, problemen zijn er genoeg: Juan heeft agressieve buien en slaat een van zijn honden halfdood; de seksuele relatie van het stel is ingezakt; Juan bezoekt een therapiegroep vanwege zijn verslaving aan internetporno; en jongens uit de buurt hebben het voorzien op zijn weelde en breken in...Onduidelijk
De Mexicaan Carlos Reygadas is advocaat, maar besloot tijdens een verblijf in Europa filmmaker te worden. Na enkele korte films debuteerde hij in 2002 met het opvallende en visueel sterke 'Japón'. Zijn daaropvolgende films 'Batalla en el cielo' (2005) en 'Stellet licht' (2007) bevestigden zijn talent en eigenzinnigheid. In 'Post tenebras lux' drijft hij zijn onconventionaliteit een paar stappen verder, door een heldere verhaalstructuur overboord te zetten. Het is naar zijn zeggen een zeer persoonlijke film, over zijn eigen dromen, ideeën en ervaringen. Het is dan ook deels gefilmd in zijn eigen huis, met zijn eigen kroost als de kinderen van Juan. Staat het personage Juan dan ook voor Reygadas zelf? Dat blijft onduidelijk. De duistere elementen in de film, zoals de duivel, de inbraak, de orgie en het schokkende einde zouden wellicht een commentaar kunnen zijn op de huidige verrotte en gewelddadige situatie waarin Mexico verkeert. De Latijnse titel van de film luidt vertaald 'Na duisternis licht'. Helaas zal menig kijker hulpeloos in die duisternis blijven steken.