Ginger & Rosa (2013)

Vijftig jaar na de Cubacrisis plaatst de Britse filmmaakster Sally Potter haar 'coming of age'-drama in die periode van wereldwijde dreiging en onzekerheid. Het voornaamste pluspunt is de geweldige rol van de jonge Elle Fanning.

1945: Een atoompaddenstoel verrijst boven het verwoeste Hiroshima. Een nieuw tijdperk is begonnen. Tegelijkertijd worden in Londen twee meisjes geboren: Ginger (Elle Fanning) en Rosa (Alice Englert).

1962: De meisjes zijn hartsvriendinnen en staan op het punt volwassen te worden. Ze oefenen hun eerste zoen, roken hun eerste sigaretje en zitten samen in bad om hun spijkerbroeken te laten krimpen. Ginger, zo genoemd vanwege haar vlammend rode haar, krijgt als ze te laat thuiskomt op haar kop van haar moeder Natalie (Christina Hendricks) en pacifistische vader Roland (Alessandro Nivola). Ginger is de gevoeligste van het stel; ze schrijft gedichten en zet zich in voor de Ban de Bom-acties. Rosa is meer bezig met vriendjes. Ze heeft alleen een moeder en is op zoek naar een vaderfiguur; ze krijgt zelfs interesse in Roland, die zijn vrouw heeft verlaten en apart is gaan wonen. De innige vriendschap tussen de twee tieners komt hierdoor onder zware druk te staan.

Elle Fanning
Sally Potter, zelf in 1949 geboren, putte voor het scenario en de film deels uit eigen ervaring, want in 1962 was ze zelf een Londense tiener. Na haar doorbraak als filmmaakster met de Virginia Woolf-verfilming 'Orlando' (1992), maakte Potter nog een handvol films, die in ons land niet echt opvielen. Met 'Ginger & Rosa' zal ze vast wel aandacht trekken, want ondanks een soms wat vaag script heeft de film genoeg te bieden. De film ging afgelopen oktober in Groot-Brittannië in première, op de kop af vijftig jaar na de beruchte crisis rond de kernraketten in Cuba. Voor de nu vijftienjarige actrice Elle Fanning (pas dertien tijdens het filmen!), het zusje van Dakota, kan deze film wel eens haar grote doorbraak betekenen. Elle stond als tweejarige al op de set van 'I am Sam' en ze viel al op in Sofia Coppola's 'Somewhere', maar in deze film blaast ze alle anderen van het scherm. Het personage van haar tegenspeelster Alice Englert (dochter van regisseuse Jane Campion) blijft hierdoor erg onderbelicht, zodat de film beter alleen 'Ginger' had kunnen heten.