The rover (2014)

De apocalyptische western 'The rover' is te traag en verstild om bij het grote publiek in de smaak te vallen. Maar jeugdidool Robert Pattinson laat eindelijk zien dat hij kan acteren.
Lange blikken, trage dialogen met veel herhaalde zinnen, een camera die lange tijd achter een auto of een wandelend persoon blijft hangen: 'The rover' is een harde film die tegelijkertijd traag is en nauwelijks ontwikkeling kent. Niet in het verhaal en niet in de karakters. Eric (Guy Pearce) is een man van weinig woorden in een postapocalyptisch, stoffig, verlaten en vervallen Australië dat doet denken aan de eerste 'Mad Max'-film. Als de Rover van Eric gestolen wordt door een bende, zet hij de achtervolging in. Samen met Rey (Robert Pattinson), de broer van een van de criminelen, die wraak wil nemen omdat hij voor dood is achtergelaten. Pattinson rooft de show
De film zelf heeft een soort loomheid die de meeste mensen zal tegenstaan en wordt ontsierd door plotse harde muzieksalvo's. Wel werden we blij verrast door Robert Pattinson die zijn mannetje staat naast Guy Pearce. Onverwacht, want de geboren Londenaar die doorbrak met 'Twilight' speelt meestal vrij vlak. Hier maakt hij indruk met zijn korte militairenkapsel, littekens en wazige blik en vergeet u regelmatig dat u naar Pattinson zit te kijken. Een compleet andere Pattinson dan de grappige Brit die we in 2005 spraken voor zijn rol in 'Harry Potter en de vuurbeker'. Destijds nam hij zichzelf totaal niet serieus en grapte over zijn fitnesstraining: "Ik moest een speciaal trainingsprogramma volgen met de stuntmannen. Maar ik was zo zwak dat ik zelfs de houder zonder gewichten niet omhoog kreeg..."