L'homme qu'on aimait trop (2014)

Dit waargebeurde Franse familiedrama, met een belangrijke rol voor Catherine Deneuve, doet een oude moordzaak uit de doeken, die zelfs na ruim 35 jaar nog zeer actueel is. De verdachte stond niet lang geleden - opnieuw - terecht.

Nice, 1976. De rijke weduwe Renée Le Roux (Catherine Deneuve) zit in het bestuur van een van de grootste casino's aan de Franse Rivièra. Haar dochter Agnès (Adèle Haenel) keert na een mislukte relatie na lange tijd terug in Nice. Ze heeft geld nodig om een nieuw leven op te bouwen en wil haar deel van de aandelen in het casino verkopen, maar haar dominante moeder wil hier niets van weten. Renée neemt in het casino de leiding over en heeft in het bestuur juist steun nodig van haar dochter. Renée's sluwe advocaat en adviseur Maurice Agnelet (Guillaume Canet) ziet vooral mogelijkheden voor zichzelf. Hij probeert Renée te manipuleren en palmt Agnès in. Intussen legt hij ook contact met de dubieuze zakenman en concurrerende casinogigant Fratoni (Jean Corso). Agnès begint een klein boekenwinkeltje en verliest zich in haar gevoelens voor Maurice, maar hij heeft er intussen nog diverse andere relaties naast. Kort nadat Agnès veel geld in handen krijgt, verdwijnt ze spoorloos.

Veelvuldig vervolgd
De zaak Le Roux houdt Frankrijk al bezig sinds de jaren zeventig. De casino-erfgename Agnès verdween en haar minnaar Maurice werd daarvan verdacht. In de loop der jaren werd hij herhaaldelijk vervolgd, veroordeeld en weer vrijgesproken, maar een lichaam werd nooit gevonden en direct bewijs voor moord evenmin. Toch werd Maurice afgelopen voorjaar opnieuw veroordeeld, nadat diens zoon tegen z'n eigen vader had getuigd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de gerenommeerde Franse filmmaker André Téchiné ('Les témoins', 'La fille du RER') dit smeuïge verhaal wilde verfilmen. In de voornaamste rollen plaatste hij niet de minsten; Catherine Deneuve is al vijftig jaar een ster en was onlangs nog te zien in de roadmovie 'Elle s'en va'; Canet acteert en regisseert inmiddels al twintig jaar en viel vorig jaar op met zijn Hollywood-regie van 'Blood ties'; Adèle Haenel was dit voorjaar nog te aanschouwen in de film 'Suzanne', waarvoor ze een César ontving. Téchiné bouwt het verhaal in eerste instantie mooi op, maar raffelt het eind helaas een beetje af.