Una (2017)

Nabokovs geruchtmakende roman ‘Lolita’ toonde al dat de aantrekkingskracht van jonge meisjes op volwassen mannen enorm kan zijn. ‘Una’ behandelt de gecompliceerde emotionele nasleep van zo’n onmogelijke relatie.

Regisseur Benedict Andrews grijpt voor zijn debuutfilm ‘Una’ terug op het toneelstuk ‘Blackbird’ van David Harrower. Doordat film meer mogelijkheden biedt dan toneel, kon hij eenvoudig elementen als flashbacks toevoegen, die het verhaal meer lading en diepte geven. De film toont de jonge vrouw Una (Rooney Mara), die zich ’s nacht bij het uitgaan in een steegje achter een discotheek emotieloos aan een willekeurige man overgeeft. De boodschap komt over; deze vrouw heeft een psychisch probleem. Wat er met haar aan de hand is wordt al snel duidelijk. Ze rijdt naar een distributiecentrum van een groot bedrijf waar ze vraagt naar Ray (Ben Mendelsohn). Zodra Ray haar ziet wordt de spanning tussen beiden haast voelbaar. Ray heeft na een lange gevangenisstraf zijn naam veranderd, een baan gevonden en een nieuw bestaan opgebouwd, waarin Una niet thuishoort. Maar nu heeft ze hem opgespoord.

Fragiele levens
Vijftien jaar eerder was Una een meisje van dertien en was Ray haar veertigjarige buurman. In het diepste geheim kregen de twee een seksuele relatie, maar op een gegeven moment werd dit ontdekt en verdween Ray in de cel. Nu, vijftien jaar later, gaat Una voor het eerst de confrontatie met hem aan. Was het destijds wel allemaal zo vrijwillig van haar kant? Of was het echte liefde waar nu nog altijd wat van over is? Ray heeft een belangrijke vergadering op zijn werk, maar door de nabijheid van Una is hij er niet bij met zijn hoofd. Zijn leven wordt opnieuw door elkaar geschud door Una. Andrews snijdt hier het beladen onderwerp pedofilie aan door te focussen
op wat we niet vaak zien: de nasleep. De levens van de betrokkenen zijn zelfs vele jaren
na dato nog fragiel. ‘Una’ is een ‘kleine’ film, met slechts enkele locaties en weinig acteurs, waaronder een uitblinkende Rooney Mara en Ben Mendelsohn, en zonder overbodige toeters en bellen. Het verhaal komt wat moeizaam op gang, maar de confrontatie maakt dit zeker goed.