Tschick (2017)

Een populair Duits jeugdboek levert in handen van regisseur Fatih Akin een heel vermakelijke film op over twee veertienjarige buitenbeentjes die in de zomervakantie samen het avontuur opzoeken. De grote doorbraak van de Turks-Duitse filmmaker Fatih Akin kwam in 2004 met zijn Gouden Beer-winnaar ‘Gegen die Wand’. De rauwheid en kracht van die film is voor een deel ook terug te vinden in ‘Tschick’, naar het populaire boek van Wolfgang Herrndorf, waarin twee pubers het kattenkwaad van Pippi Langkous een niveau hoger tillen. Die pubers zijn de veertienjarige scholier Maik (Tristan Göbel) en zijn nieuwe Russische klasgenoot Andrej Tschitchatschow (Anand Batbileg), die kortweg Tschick wordt genoemd. De softe Maik is op school een buitenbeentje zonder vrienden. Zijn verliefdheid op Tatjana is dan ook gedoemd onbeantwoord te blijven. De boomlange, onaangepaste Tschick wordt op zijn beurt wegens vermeende banden met de Russische maffia door iedereen met rust gelaten.

Roadtrip
Zodra de zomervakantie aanbreekt vertrekt Maiks alcoholistische moeder naar een afkickkliniek en zijn vader gaat daarop met zijn sexy secretaresse op ‘zakenreis’. Zo zit Maik ineens alleen thuis in hun luxe Berlijnse villa. Al gauw staat Tschick op de stoep en het tweetal gaat met een ‘geleende’ auto op avontuur. “Naar Walachije”, stelt Tschick voor, al hebben ze geen idee waar dat ligt. De belevenissen onderweg voldoen niet altijd geheel aan de wet, zoals wanneer ze een maisveld aan gort rijden. Na tal van interessante ontmoetingen komt er op schokkende wijze een eind aan de tocht. Maik, bij wie het perspectief ligt, blijkt in korte tijd een transformatie te hebben doorgemaakt en zijn onzekerheid te hebben afgeschud. Hiermee volgt het verhaal een erg platgetreden pad, maar de twee aandoenlijke jonge hoofdrolspelers maken de gebruikte clichés meer dan goed. Helaas worden niet alle verhaal-lijnen even goed uitgewerkt, maar door de vaart in het verhaal valt
dat niet zo op.