Wonderstruck (2017)

Todd Haynes, de regisseur van ‘Far from heaven’ en ‘Carol’, belicht in zijn nieuwe familiedrama ‘Wonderstruck’ de avonturen van twee dove kinderen in verschillende tijden. De stad New York speelt hierbij een voorname rol.

Schrijver Brian Selznick, familie van de grote Hollywoodproducent van weleer David O. Selznick, schreef eerder het boek dat in 2011 ten grondslag lag aan Martin Scorseses 3D-film ‘Hugo’, over de geschiedenis van de cinema. Zijn daaropvolgende boek ‘Wonderstruck’ (‘Het wonder-kabinet’), nu verfilmd door Todd Haynes, duikt opnieuw het verleden in. Er zullen weinig steden in de wereld zijn die in zoveel films opduiken als New York. In ‘Wonderstruck’ komt New York zelfs in twee verschillende perioden naar voren. In 1927 is het de twaalfjarige, dove Rose die naar New York gaat op zoek naar haar moeder, een succesvolle actrice in de stille film. Vijftig jaar later is het de jonge, eveneens dove Ben die vanuit Minnesota naar The Big Apple gaat om zijn vader te zoeken. Beide kinderen belanden in New York in het Natuurhistorisch Museum.

Jazz / wijde pijpen
De film is een overduidelijke constructie van twee episoden die elkaar spiegelen. Beide verhalen, beide zoektochten in feite, zijn door elkaar gesneden, waarbij het verhaal van Rose in zwart-wit is geschoten. Het is ook geen verrassing dat beide verhalen elkaar op zeker moment zullen raken. Die voorspelbaarheid en de grote afhankelijkheid van het toeval gaan ten koste van de verbeeldingskracht. De acteurs kan weinig verweten worden, maar de vertelstructuur hinkt duidelijk op twee gedachten. Daardoor is de film te simpel voor volwassenen, maar te complex voor kinderen, die de meeste verwijzingen niet zullen oppikken. De productie wordt gered door de zeer treffende sfeer van het Manhattan rond Times Square in beide perioden; jazz en bontstola’s in 1927, wijde pijpen en straathoertjes in 1977, alsof ‘Taxi driver’ er zo opgenomen kan worden. Gelukkig zijn ook mindere films van Todd Haynes nog prima te verteren.