The bastard (2018)
Hoe belangrijk je afkomst is blijkt wel uit de voortdurende belangstelling voor een programma als ‘Spoorloos’. In ‘The bastard’ spoort een Afrikaanse man zijn Nederlandse familie op, wat zijn leven ingrijpend verandert.
Filmmaker Floris-Jan van Luyn heeft na een carrière als China-correspondent voor NRC Handelsblad de afgelopen jaren een reeks fraaie documentaires gemaakt, waaronder titels als ‘De regenmakers’ en ‘Dagboek van een postduif’. Zijn eigen Nederlands-Indische herkomst maakte hem extra ontvankelijk voor de existentiële zoektocht van de Ethiopische Daniel. Van Luyn reconstrueert het complexe familieverhaal door interviews met Daniel en de Friese familie Hoek te doorsnijden met vergeelde foto’s, oude familiefilmpjes en archiefmateriaal. Aanstichter van de hele kwestie is de 76-jarige Joop Hoek, die als kind in Nederlands-Indië werd geboren, na de oorlog in Nederland werd geschoold en in de jaren zestig twee jaar in Ethiopië werkte bij een Nederlandse suikerfabriek. Uit een relatie met een lokale schone werd destijds zoon Daniël geboren, die uiteraard een veel lichtere huid had dan zijn moeder.
Intrigerende hoofdpersoon
Daniël bleek na het vertrek van Joop uit Ethiopië als kind al op zoek te zijn geweest naar zijn vader. Pas toen hij als volwassene wegens moord in de dodencel zat, lukte het hem contact te leggen met de familie Hoek in Friesland. Joops Nederlandse zoon, die niets wist van een Afrikaanse halfbroer, werd als eerste benaderd. Uiteindelijk komt het tot een ontmoeting, Daniels vrijlating uit de gevangenis, een DNA-test en een reeks verwikkelingen die keurig gedoseerd worden opgevoerd. Frappant zijn de parallellen in de levens van Joop en Daniel. Van Luyn heeft geboft met een intrigerende en intelligente hoofdpersoon als Daniel. Vader Joop was duidelijk minder makkelijk bereid mee te werken. De montage maakt het verhaal spannend, maar toch blijft de kijker nog wel met wat vragen achter. Waarom wordt de moord onderling niet besproken? Waarom vertelde Joop zijn familie niet eerder over Daniel? Hoe kijken de be- trokkenen nu terug op de hereniging?
Filmmaker Floris-Jan van Luyn heeft na een carrière als China-correspondent voor NRC Handelsblad de afgelopen jaren een reeks fraaie documentaires gemaakt, waaronder titels als ‘De regenmakers’ en ‘Dagboek van een postduif’. Zijn eigen Nederlands-Indische herkomst maakte hem extra ontvankelijk voor de existentiële zoektocht van de Ethiopische Daniel. Van Luyn reconstrueert het complexe familieverhaal door interviews met Daniel en de Friese familie Hoek te doorsnijden met vergeelde foto’s, oude familiefilmpjes en archiefmateriaal. Aanstichter van de hele kwestie is de 76-jarige Joop Hoek, die als kind in Nederlands-Indië werd geboren, na de oorlog in Nederland werd geschoold en in de jaren zestig twee jaar in Ethiopië werkte bij een Nederlandse suikerfabriek. Uit een relatie met een lokale schone werd destijds zoon Daniël geboren, die uiteraard een veel lichtere huid had dan zijn moeder.
Intrigerende hoofdpersoon
Daniël bleek na het vertrek van Joop uit Ethiopië als kind al op zoek te zijn geweest naar zijn vader. Pas toen hij als volwassene wegens moord in de dodencel zat, lukte het hem contact te leggen met de familie Hoek in Friesland. Joops Nederlandse zoon, die niets wist van een Afrikaanse halfbroer, werd als eerste benaderd. Uiteindelijk komt het tot een ontmoeting, Daniels vrijlating uit de gevangenis, een DNA-test en een reeks verwikkelingen die keurig gedoseerd worden opgevoerd. Frappant zijn de parallellen in de levens van Joop en Daniel. Van Luyn heeft geboft met een intrigerende en intelligente hoofdpersoon als Daniel. Vader Joop was duidelijk minder makkelijk bereid mee te werken. De montage maakt het verhaal spannend, maar toch blijft de kijker nog wel met wat vragen achter. Waarom wordt de moord onderling niet besproken? Waarom vertelde Joop zijn familie niet eerder over Daniel? Hoe kijken de be- trokkenen nu terug op de hereniging?
Vandaag op TV
-
20:00 | RTL 7
-
22:30 | NET 5
-
23:35 | RTL 8