Souvenirs perdus (1950)

Drama dat in Nederland uitkwam als ‘Ja... dat is Parijs’. Het heeft een bijzonder uitgangspunt: vier gevonden voorwerpen vertellen elkaar iets bijzonders dat ze hebben meegemaakt. Zo vertelt een standbeeld hoe twee ex-geliefden elkaar weer ontmoetten op kerstavond, herinnert een viool zich hoe een weduwe moest kiezen tussen een politieagent en een straatmuzikant, was een sjaal er getuige van hoe een meisje van zelfmoord werd gered door een jongeman en komt een grafboeket met het verhaal over een vrouw die dacht dat haar geliefde was overleden. Nostalgische zwart-witfilm, waarbij het ene verhaal interessanter is dan het andere.