Writing with fire (2022)

Indiase vrouwen uit de laagste kaste – de dalit – zijn twintig jaar geleden een lokale krant begonnen om hun frustraties over onrecht te ventileren. Nu hebben ze online miljoenen lezers. Geregeld valt ook in de Nederlandse pers te lezen over brute ver- krachtingen van vrouwen in India. Dit probleem lijkt in India ernstiger te zijn dan in veel andere landen, wellicht veroorzaakt door taboes in de overwegend hindoeïstische samenleving, gebrekkige seksuele opvoeding, allerlei tradities rondom het huwelijk, en de achtergestelde positie van vrouwen. Enkele vrouwen in de documentaire hebben ervaren dat aangifte doen van verkrachting niet eenvoudig is. Veelal wordt niets met de aangifte gedaan, of wordt het slachtoffer het politiebureau al uitgeslagen voordat het tot een aangifte komt. Dat was voor enkele dalit-vrouwen aanleiding om in 2002 in de provincie Uttar Pradesh (vlak bij hoofdstad New Delhi) de lokale krant Khabar Lahariya te beginnen. Eindelijk konden ze hun stem laten horen.
Voor deze geheel door vrouwen gerunde krant werken inmiddels tientallen reporters. De documentaire volgt een handvol van hen, onder wie de academisch geschoolde Meera, arbeidersdochter Suneeta en de ongeschoolde Shyamkali. Verkrachting, moord en corruptie van de politie en het plaatselijk bestuur zijn niet de enige kwesties die ze aankaarten. Ook de ongebreidelde macht van een mijnbouwbedrijf en de lokale verkiezingen worden op de voet gevolgd. Na een aarzelende groei van de krant werd rond 2014 een stap gezet door de krant te digitaliseren. Online bereikt de krant nu miljoenen lezers met berichten en filmpjes. De energie en volharding van de vrouwen is inspirerend en de film is een echt feelgoodverhaal. Winnaar van talloze filmprijzen, waaronder de Publieksprijs IDFA 2021 en genomineerd voor een Oscar, die wellicht deze week is uitgereikt.