Ich bin dein Mensch (2022)

De roboticatechniek is in volle gang, en robots kunnen tegenwoordig al heel veel meer dan alleen maar in een fabriek auto-onderdelen aan elkaar schroeven. ‘Ich bin dein Mensch’ speelt in het hedendaagse Berlijn, maar dan wel met een futuristisch bedrijf dat robots heeft ontwikkeld die in bijna alles op een mens lijken. Alma (Maren Eggert, r.) werkt als wetenschapster in het Pergamonmuseum in Berlijn en doet onderzoek naar oude talen. Ze krijgt min of meer tegen haar zin een robot opgedrongen om drie weken te testen en te evalueren. Een medewerkster (Sandra Hüller) legt uit dat deze robot Tom (Dan Stevens) is geprogrammeerd om Alma als ‘perfecte partner’ gelukkig te maken op elk gebied. Hij is bovendien zelflerend en zal zijn gedrag steeds aanpassen om Alma beter tot dienst te kunnen zijn.

Is het een mens?
Tom slooft zich meteen enorm uit: hij ruimt Alma’s huis op, zet ’s morgens een uitgebreid ontbijt klaar en heeft dan al haar gehele boekenkast op kleur gesorteerd. Het bevalt Alma helemaal niks, maar goed, ze doet het voor de wetenschap. Langzaam beginnen de twee echter wat meer aan elkaar te wennen en Alma merkt ook dat Tom niet de enige robot is die rondloopt. Maria Schrader, die acteerde in onder andere ‘Rosenstrasse’ en de serie ‘Unorthodox’ regisseerde, grijpt hier de kans om de moderne technologie op zeer humoristische wijze te confronteren met enkele ethische vraagstukken. Is een menselijke robot een mens? Is gevoel, verlangen en liefde iets typisch menselijks? Wat maakt een mens eigenlijk mens? Dit is sciencefiction met een schaterlach.