Leave no traces (2022)
Bijna veertig jaar na dato haalt dit politieke drama een verhaal van fataal politiegeweld naar boven. De politie creëert een doofpot en de enige getuige wordt de meest gezochte man in Polen.
Het is een huzarenstukje van de in 1984 geboren Poolse regisseur Jan P. Matuszynski dat hij in ‘Leave no traces’ de beklemmende sfeer van de jaren tachtig zo goed neerzet. Hij baseert zich hierbij op een boek dat de Zaak Przemyk uit 1983 tot in detail beschrijft. De film vangt aan in het appartement waar de scholier Grzegorz Przemyk (Mateusz Górski, m.) woont met zijn moeder (Sandra Korzeniak). Grzegorz heeft zijn examen goed gemaakt en wil dit vieren met zijn vriend Jurek (Tomasz Zietek). Op straat worden ze opgepakt en meegenomen naar het politiebureau. Daar wordt Grzegorz door enkele agenten in elkaar gemept, waarop hij naar het ziekenhuis wordt afgevoerd. Twee dagen later sterft hij aan zijn verwon- dingen. De film van ruim tweeënhalf uur is dan net een kwartiertje bezig. Het engste deel moet nog komen.
Kwestie ‘neutraliseren’
Jurek is verdrietig om de dood van zijn vriend en boos en verbijsterd door zoveel brutaal geweld van de politie. Hij belooft aangifte te doen en de waarheid te vertellen. De communistische autoriteiten, die al te kampen hebben met de oppositie van de populaire Poolse vakbeweging Solidarnosc, besluiten deze kwestie te ‘neutraliseren’. Ze halen alle mogelijke trucs van stal om Jurek dwars te zitten en de aandacht van de ware schuldigen af te leiden. Sommige scènes doen terug- denken aan de afluisterpraktijken in de Duitse film ‘Das Leben der anderen’ (2006). Acteur Tomasz Zietek, die in 2019 nog te zien was in ‘Corpus Christi’ van regisseur Jan Komasa, is hier goed op dreef als strijder tegen onrecht. ‘Leave no traces’ was de Poolse Oscar-inzending en was in Venetië genomineerd voor een Gouden Leeuw.
Het is een huzarenstukje van de in 1984 geboren Poolse regisseur Jan P. Matuszynski dat hij in ‘Leave no traces’ de beklemmende sfeer van de jaren tachtig zo goed neerzet. Hij baseert zich hierbij op een boek dat de Zaak Przemyk uit 1983 tot in detail beschrijft. De film vangt aan in het appartement waar de scholier Grzegorz Przemyk (Mateusz Górski, m.) woont met zijn moeder (Sandra Korzeniak). Grzegorz heeft zijn examen goed gemaakt en wil dit vieren met zijn vriend Jurek (Tomasz Zietek). Op straat worden ze opgepakt en meegenomen naar het politiebureau. Daar wordt Grzegorz door enkele agenten in elkaar gemept, waarop hij naar het ziekenhuis wordt afgevoerd. Twee dagen later sterft hij aan zijn verwon- dingen. De film van ruim tweeënhalf uur is dan net een kwartiertje bezig. Het engste deel moet nog komen.
Kwestie ‘neutraliseren’
Jurek is verdrietig om de dood van zijn vriend en boos en verbijsterd door zoveel brutaal geweld van de politie. Hij belooft aangifte te doen en de waarheid te vertellen. De communistische autoriteiten, die al te kampen hebben met de oppositie van de populaire Poolse vakbeweging Solidarnosc, besluiten deze kwestie te ‘neutraliseren’. Ze halen alle mogelijke trucs van stal om Jurek dwars te zitten en de aandacht van de ware schuldigen af te leiden. Sommige scènes doen terug- denken aan de afluisterpraktijken in de Duitse film ‘Das Leben der anderen’ (2006). Acteur Tomasz Zietek, die in 2019 nog te zien was in ‘Corpus Christi’ van regisseur Jan Komasa, is hier goed op dreef als strijder tegen onrecht. ‘Leave no traces’ was de Poolse Oscar-inzending en was in Venetië genomineerd voor een Gouden Leeuw.
