Hart op de juiste plek (2022)

Yvonne (Stijn Fransen) noemt zichzelf Eve en is een hippe trendwatcher. Nou ja, hip: ze moet lollies beoordelen die geïnspireerd zijn op wereldsteden, huidmaskers op basis van gft-afval doorstaan, veterstrikvariaties spotten en priklimonade proeven die als je boert een lekker geurtje verspreidt. Tja. Ze had beter filmtrendwatcher kunnen zijn, dan had ze gezien dat ‘Hart op de juiste plek’ past in een lange reeks films die stad en platteland tegenover elkaar zetten. Zoals ‘Weg van jou” (Zeeland) en ‘Kwestie van geduld’ (Limburg), al waren die een stuk beter. ‘Hart op de juiste plek’ speelt in een fictieve plaats die Zijlne gedoopt is. Eve heeft haar plek gevonden in Rotterdam, dat volgens haar hip en happening is. Tot haar vriend vreemdgaat, ze uit zijn flat vertrekt en door de enorme woningnood (een actueel punt dat nauwelijks wordt uitgewerkt) naar haar moeder (Irene Moors) in Zijlne verhuist. Daar komt ze haar vroegere vriendje Luuk (Jan Versteegh) tegen en begint ze de omgeving steeds meer te waarderen. Grote probleem van de film is dat Eve niet een heel sym­pathiek personage is, waardoor we haar goedzak Luuk niet eens echt gunnen. Ook de tegenstelling tussen Rotterdam en het fictieve Zijlne komt niet uit de verf. Woudrichem diende als stand-in, maar op de bijzondere kerktoren en de Merwederivier na zien we eigenlijk weinig van het fraaie plaatsje. Omdat de liefde ook niet echt van het scherm spat, raad je als kijker vooral naar de redenaties achter de wispelturige keuzes van Eve. Een trendwatcher zou gek worden van deze trendwatcher. Gelukkig is niet alles kommer en kwel. Het einde is heerlijk romantisch, Jan Versteegh speelt beter dan verwacht en de bijrol van Patrick Martens als de zichzelf heel belangrijk vindende marketinghotemetoot is erg grappig.