Spinning gold (2023)

Iedereen kent Donna Summer, Kiss en The Village People. Maar wie kent de grote man achter deze succesvolle artiesten? Deze film gaat over platenbaas Neil Bogart van Casablanca Records.

Eind jaren zestig was Neil Bogart (of Neil Bogatz, zoals hij eigenlijk heette) de baas van Buddah Records in New York. Kort daarna trok hij naar Los Angeles waar hij in 1973, onder de vleugels van Warner Bros., zijn platenlabel Casablanca Records begon. Na een verschil van inzicht met Warner werd Casablanca onafhankelijk en het label zou in minder dan tien jaar tijd uit- groeien tot het meest succesvolle independent platenlabel van de VS. ‘Spinning gold’ vertelt het enerverende levensverhaal van Neil Bogart (Jeremy Jordan, m.), vanaf zijn tijd als zanger in Brooklyn, New York, tot aan zijn vroegtijdige dood in 1982. Aan de orde komen ook de perikelen rond zijn huwelijk met Beth (Michelle Monaghan) en zijn minnares Joyce (Lyndsy Fonseca), maar vooral de aanloop naar het succes.

Heerlijke muziek
Neil heeft een uitstekend gevoel voor potentieel succes, maar de eerste jaren verloopt het erg moeizaam. De band Kiss tekent in 1973 als eerste een contract, maar de platen verkopen slecht, terwijl de concerten groots en spectaculair zijn. Een onbekende zangeres die in Duitsland in kroegen optreedt, heeft volgens Neil een unieke stem en hij probeert tevergeefs haar onder de naam Donna Summer groot te maken. Totdat… het geld op is en Neil een andere strategie moet bedenken. Deze film zet Neil in het zonnetje als de grote man die alle artiesten ontdekt en tot succes brengt. De reden voor die heiligverklaring in deze biografische film blijkt bij de aftiteling: geregisseerd door Neils zoon Timothy Scott en geproduceerd door andere familieleden. Het is een kritiekloos eerbetoon. Maar wel met heerlijke muziek.