Sisi & ich (2023)

Het verhaal van Sisi is bekend, vooral dankzij actrice Romy Schneider in de drie ‘Sissi’-films uit de jaren vijftig. Sisi (1837-1898) trouwde op haar zestiende met haar neef Frans Jozef, die keizer was van Oostenrijk-Hongarije. Na een huwelijk geplaagd door over- spel en een leven vol reizen, anorexia en tragische sterfgevallen in de familie werd Sisi in 1898 vermoord door een anarchist. De Duitse film ‘Sisi & ich’ start enkele jaren eerder en wordt verteld vanuit het perspectief van gravin Irma (Sandra Hüller, r.). Irma wordt aangesteld als hofdame van Sisi (Susanne Wolff), die op dat moment op het Griekse eiland Corfu verblijft. Sisi legt direct de regels uit waar Irma zich aan dient te houden: er mogen in het paleis geen mannen komen en geen dikke mensen. Een hongerdieet wordt dagelijkse praktijk. Sisi blijkt een wispelturige vrouw, die niet tegen verveling kan en telkens iets nieuws bedenkt om de sleur te doorbreken. De band tussen Sisi en Irma wordt hechter, ook al moet Irma met andere hofdames om de gunst van de keizerin strijden. Sisi’s ongedurigheid brengt de twee vrouwen o.a. naar Algerije, Hongarije en Engeland. Knap is hoe actrice Hüller, die bekend is uit o.a. ‘Requiem’ en ‘Toni Erdmann’, gravin Irma neerzet als een gehoorzame hofdame, die tegelijkertijd sterke gevoelens voor haar meesteres ontwikkelt. Filmmaakster Finsterwalder wilde een originele en geen historisch verantwoorde film maken en stopte moderne kleding in de film en muziek van onder anderen Portishead en Nico. Minpunt is dat de film geen keuze maakt tussen drama en (zwarte) humor en daarmee op beide fronten tekortschiet.