Greatest days (2023)

‘Greatest days’ is gebaseerd op de Britse succes-musical ‘The band’, waarin de belevenissen van een groep vriendinnen aaneen worden geregen door de nummers van boyband Take That, die hun gloriedagen beleefden in de jaren negentig. We zien hoe de vijf meiden als zestienjarigen zwijmelen bij The Boys, zoals de groep hier, vanwege copyright, heet. Hun kamers hangen vol posters uit het blad ‘Smash Hits’ en ze beleven de avond van hun leven als ze samen een concert van de band bezoeken. Daarna springt de film 25 jaar vooruit in de tijd. Een van de vriendinnen wint bij een actie van het lokale radiostation Clitheroe kaarten voor het reünieconcert van The Boys in Athene. Ze besluit haar vriendinnen mee te vragen, ook al hebben ze elkaar al een kwart eeuw niet gezien. Tijdens de reis blijkt dat hun vriendschap niet is veranderd, maar de vrouwen hebben in al die jaren wel het een en ander meegemaakt. De persoonlijke verhalen van de vrouwen vormen de hoofd bestanddelen van de film. De liedjes van Take That zijn de muzikale omlijsting, maar werken soms ook afleidend. Het komt wat gekunsteld over als mensen in openbare ruimtes spontaan in zingen uitbarsten en omstanders met ze meedoen. Maar in een musical slik je zulke onlogische elementen, zelfs als de standbeelden van een fontein een optreden geven. ‘Greatest days’ zal geen nieuwe nummer 1-hit worden in de bioscopen, maar voldoet wel als musical drama en hier en daar zullen sommige kijkers zelfs een traantje wegpinken.