De vuurlinie (2023)

De film opent met het moment waarop Kroon (Waldemar Torenstra) in 2009 de Militaire Willems-Orde krijgt opgespeld door koningin Beatrix. Hij ontvangt deze hoogste Nederlandse ridderorde voor zijn moedige optreden in Afghanistan, waar hij als commandant zijn manschappen door vuurgevechten leidde. Bij thuiskomst in het café in Den Bosch, dat hij samen met zijn vrouw bestiert, wacht hem een groots onthaal. Kroon is een held en iedereen is apetrots op hem. Acht maanden later staan de zaken er minder rooskleurig voor: Kroon wordt verdacht van betrokkenheid bij handel in cocaïne en wapens. Hij is verbijsterd: “Als er ééntje antidrugs is, ben ik het wel. Ik kan dat toch niet hebben als militair?”. Vanaf dit punt zou ‘De vuurlinie’ een slepend rechtbankdrama kunnen worden, maar dat hebben de schrijvers gelukkig vermeden. De film focust namelijk niet zozeer op Kroons schuld of onschuld: het verhaal draait vooral om de impact die de zaak heeft op hem en zijn gezin. Daarnaast wordt teruggeblikt op zijn tijd in Afghanistan. Regisseur Roel Reiné (bekend van onder meer ‘Michiel de Ruyter’ en ‘Redbad’) maakt met rauwe gevechtsscènes duidelijk hoe het komt dat Kroon nog steeds wordt geteisterd door gruwelijke herinneringen. Waldemar Torenstra zet overtuigend de mens achter de in opspraak geraakte beroepsmilitair neer en Sallie Harmsen levert sterk spel als zijn strijdlustige echtgenote Mirjam. Daarnaast zijn er goede bijrollen van o.a. Jeroen Spitzenberger en Pierre Bokma. Een indringende film over een man die niet alleen in gevecht is met justitie, maar ook met zichzelf.