Wish (2023)

Disney bestaat honderd jaar, en dat laten ze in ‘Wish’ weten ook. Tal van verwijzingen naar klassiekers komen langs, in een animatiefilm die dat niet eens nodig heeft.

De assertieve meid Asha krijgt het in haar land Rosas aan de stok met de tirannieke koning Magnifico. Als ze op een avond naar de sterrenhemel kijkt en om hulp vraagt, krijgt ze die, maar in een heel bijzondere vorm. Er komt een sterretje naar beneden, dat Asha met magie helpt het tegen Magnifico op te nemen. De koning heeft zich echter bekwaamd in gevaarlijke tovenarij om zijn tegenstanders uit de weg te ruimen. Wint het goede of het slechte?

Uitgekauwd
Bij een Disney-film is de laatste vraag stellen, hem beantwoorden. Het draait bij de studio om de weg erheen. En die begint wat stroef, namelijk met uitgekauwde Disney-elementen: het koninkrijk dat er sprookjesachtig uitziet. Het jonge, vrouwelijke hoofdpersonage dat zich ontpopt tot heldin. De groots opgezette muzikale intermezzo’s. En het diertje – hier geitje Valentino – als grappige side-kick. Aardig maar voorspelbaar. Daarnaast voelen de vele verwijzingen naar Disney-films (van ‘Mary Poppins’ tot ‘Peter Pan’, en de vriendengroep rond Asha is overduidelijk naar de zeven dwergen van ‘Sneeuwwitje’ gemodelleerd) er soms wat met de haren bijgesleept.

Hoger plan
Maar dan: het sterretje dat naar beneden komt is zo verfrissend nieuw, dat het ‘Wish’ direct naar een hoger plan tilt. Het is een goudkleurige, ondeugende bal van energie. Met zijn dwarse en tegelijk schattige persoonlijkheid zet het de boel én de film op stelten. Hilarisch is de scène waarin het sterretje even wordt verstopt in een kippenhok. Zodra Asha de deur weer opendoet laat hij de kippen een hallucinerende musicalact opvoeren. Totaal onverwachts en daardoor enorm leuk. De ster van de film… is een ster.