Je verrai toujours vos visages (2023)

Breng criminelen en slachtoffers bij elkaar en laat ze met elkaar praten over hun ervaringen. Deze Franse speelfilm brengt een sterrencast bijeen om dit systeem in beeld te brengen.

Sinds 2014 kent het Franse juridische stelsel het zogeheten ‘herstelrecht’, waarbij plegers en slachtoffers van misdaden met elkaar in gesprek gaan, begeleid door juridisch medewerkers. De bijeenkomsten zijn niet bedoeld om de daders spijt te laten betuigen – het zijn ook niet hun eigen slachtoffers met wie ze praten – maar meer om beide partijen inzicht te bieden in de ‘tegenpartij’ en te komen tot herstel van vertrouwen, respect en gevoel van eigenwaarde. Filmmaakster Jeanne Herry bracht grote acteurs als Adèle Exarchopoulos, Miou-Miou, Gilles Lellouche, Denis Podalydès en Leïla Bekhti bij elkaar om de diverse kringgesprekken te voeren. De ogenschijnlijk statische setting van tien mensen in een kring krijgt door de krachtige dialogen toch spanning en dynamiek.

De confrontatie
De film toont hoe de gespreksleiders worden getraind voor deze intense bijeenkomsten. Ook de gevangenen en de slachtoffers worden voorbereid op de confrontatie. Nawelle (Leïla Bekhti) is slachtoffer van een overval en heeft het mentaal nog altijd erg zwaar. Issa (Birane Ba) zit zelf juist vast vanwege een overval, en wonderlijk genoeg weet hij Nawelle sneller van haar angsten af te helpen dan haar psycholoog. Chloé (Adèle Exarchopoulos) is slachtoffer van verkrachting en grijpt deze gesprekken met daders aan als mentale voorbereiding op een directe confrontatie met haar verkrachter: haar broer. Hoewel de film tot het eind blijft boeien, is twee uur lang intensief gepraat toch net iets te veel om tot in detail te bezinken en te beklijven. Wat na afloop overblijft is een gevoel van voorzichtige hoop.