Silent night (2023)

Regisseur John Woo (‘Mission: Impossible 2’, ‘Face/off’) voegt een prima actiefilm toe aan zijn repertoire. En het is een opvallende, want in de hele film – over een man die op wraak uit is na de moord op zijn zoontje – spreekt geen enkele acteur ook maar één woord.

Een man gekleed in foute kerstrui met een afbeelding van rendier Rudolph rent door de straten. Om zijn nek hangt een ketting met een belletje, dat klingelt alsof de arrenslee van de Kerstman nadert. De opening van de film laat er geen twijfel over bestaan: deze actiefilm speelt rond kerst. De sprintende man heet Godlock (Joel Kinnaman, bekend van onder andere ‘RoboCop en de serie ‘Johan Falk’). Tijdens een schietpartij tussen twee straatbendes is zijn zevenjarige zoontje omgekomen door een verdwaalde kogel. In de openingsscène draaft Godlock achter de daders aan, maar wordt hij zelf be- schoten en in zijn keel geraakt. Daarbij verliest hij zijn stem, vandaar dat hij de hele film niet praat. Na een flinke tijd van rouw en fors alcoholgebruik, gooit Godlock het roer om. Hij geeft zichzelf een jaar om achter de identiteit van de daders te komen en gaat trainen met gewichten, zodat hij sterk genoeg is om de volgende kerstavond wraak te nemen. Dat belooft geen ‘Stille nacht, heilige nacht’ te worden.

Orgie van geweld
Wraakfilms zijn er in overvloed, maar het ontbreken van ook maar een regel dialoog onderscheidt deze film van de vele andere. En het is knap hoe de regie van Woo en het acteerwerk van Kinnaman ervoor zorgen dat die gimmick vrijwel nergens gemaakt voelt. Alleen in een scène met Godlocks vrouw voel je het gemis van een troostende opmerking. De actie is bij John Woo logischerwijs dik in orde, al bevat het einde wel een orgie van geweld met een overdaad aan vuist- en vuurgevechten. Bovendien blijft het lastig meeleven met een wraakzuchtig hoofdpersonage, dat voor eigen rechter speelt en daarbij nog gewelddadiger is dan de criminelen die zijn zoontje hebben omgebracht. ‘Silent night’ is verre van een instant kerstklassieker, maar op zijn minst een opvallende film.