The old oak (2023)

De Britse regisseur Ken Loach maakt op zijn 87ste nog steeds films. Zijn nieuwste rolprent is ‘The Old Oak’, over een voormalig mijnstadje waar vluchtelingen arriveren.

Ken Loach maakt al films sinds de jaren zestig en staat bekend om zijn sociaal bewogen drama’s als ‘My name is Joe’, ‘Looking for Eric’ en ‘Sorry we missed you’. Twee keer wist hij de Gouden Palm in Cannes te winnen, en wel voor ‘The wind that shakes the barley’ en ‘I, Daniel Blake’. Voor ‘The Old Oak’ trok hij naar het verpauperde gebied in Noord-Oost Engeland, waar in de jaren tachtig de kolenmijnen werden gesloten en de scheepsbouw teloorging. Het verhaal draait om oud-mijnwerker T.J. Ballantyne (Dave Turner), die nu kroegbaas is van The Old Oak, het laatste café in het dorp. Het handjevol stamgasten is amper genoeg om de kroeg draaiende te houden. Op een dag arriveren er Syrische vluchtelingen in het dorp, die door sommige inwoners al bij aankomst worden beschimpt.

Hulpacties
Loach speelt in op de ook in Engeland aanwezige sentimenten tegen immigratie, en plaatst deze tegenover de van oudsher aanwezige solidariteit waar de mijnwerkers ooit om bekendstonden. T.J. organiseert samen met activiste Laura (Claire Rodgerson) wat hulpacties voor de nieuwkomers. Ook neemt hij de Syrische vluchtelinge Yara (Ebla Mari) onder zijn hoede, maar daarmee jaagt hij zijn vaste klanten, onder wie zijn oude vriend Charlie (Trevor Fox), tegen zich in het harnas. Zoals ook in zijn eerdere films maakt Loach gebruik van lokale (niet)acteurs, om het verhaal van zijn vaste scenarioschrijver Paul Laverty zo authentiek mogelijk te vertellen. En ook nu weet hij een gevoelige snaar te raken in deze uiteindelijk hoopvolle feelgoodfilm.