All of us strangers (2024)

Schrijver Adam (Andrew Scott, l.) is bezig met een verhaal over zijn jeugd, en reist ter inspiratie naar zijn ouderlijk huis. Groot is zijn verbazing als zijn ouders (gespeeld door Claire Foy en Jamie Bell) er nog steeds blijken te wonen, ook al zijn ze bij een ongeluk om het leven gekomen toen Adam twaalf was. Zij zien er nog hetzelfde uit als destijds en weten ook dat ze overleden zijn.

Feit of fictie
‘Wat is er aan de hand?’, is de logische vraag die ‘All of us strangers’ oproept. Zien we de fantasie van Adam verbeeld op het scherm? Zijn z’n ouders geesten? Is Adam zelf dood? Naar veel antwoorden moeten we gissen, maar het meesterlijke ‘All of us strangers’ zorgt ervoor dat die vaagheid totaal niet storend is. Veel belangrijker dan feit of fictie is namelijk het thema van de film: de kracht van liefde. Niet voor niets horen we regelmatig het nummer ‘The power of love’ van Frankie Goes to Hollywood. Je accepteert de situatie, omdat je het Adam gunt om waardig afscheid te nemen van zijn ouders, die abrupt uit zijn leven zijn weggerukt.

Ook humor
Het is overigens niet alleen maar pais en vree. Adam praat met zijn ouders over de steken die ze hebben laten vallen, waaronder het negeren van zijn seksuele geaardheid, die al van jongs af aan duidelijk was. Er zit ook humor in deze scènes. De normen en waar- den van Adams ouders zijn nog helemaal jaren tachtig, dus dat botst soms grappig met de hedendaagse opvattingen. Dit is een fantastische film die je laat nadenken, maar vooral laat voelen.