Babygirl (2024)

Zelden bereikte een Nederlandse filmmaker zo snel internationale roem als Halina Reijn. Haar derde speelfilm ‘Babygirl’ zet haar talent definitief op de kaart.

Halina Reijn (l.o.) heeft als actrice al lang geleden de top bereikt, met een rijke en zeer succesvolle carrière in de theaters, op tv en in de bioscoop. Reijn zette haar acteerwerk op een lager pitje en maakte de overstap naar schrijven en regisseren. Voor haar eerste film ‘Instinct’ kon ze terugvallen op hartsvriendin Carice van Houten in de hoofdrol, en dat leverde al direct enkele filmprijzen op. Haar tweede film ‘Bodies bodies bodies’ wist liefhebbers van het horrorgenre te verrassen. ‘Babygirl’ is ongetwijfeld Reijns definitieve doorbraak, dankzij succes in Venetië voor de opvallende hoofdrol van Nicole Kidman als Romy, de ceo van een groot bedrijf. Al in de openingsscène wordt duidelijk dat Romy wat tekortkomt bij haar liefhebbende echtgenoot Jacob (Antonio Banderas).

Erotische relatie
Op haar werk gaat het Romy voor de wind. Op een dag maakt ze kennis met een nieuwe groep stagiairs. Onder hen bevindt zich de jongeman Samuel (Harris Dickinson). Deze Samuel is vrij direct, haast brutaal, en kiest haar als zijn mentor. Hij heeft al snel in de gaten dat Romy, ook al is ze zijn directeur, eigenlijk gedomineerd wil worden. Binnen de kortste keren bevinden ze zich samen op een hotelkamer, waar hij haar opdraagt op de kniëen te gaan. Er ontwikkelt zich een erotische relatie waarbinnen Romy haar eigen grenzen verkent en verlegt. Het is een gevaarlijke situatie, want hiermee zet Romy haar baan en haar huwelijk op het spel. Blijkbaar is die spanning precies wat ze nodig heeft. Reijn speelt een machtsspel met die vrijheid van vrouwelijke seksualiteit en Kidman durft als geen ander die grenzen te verkennen.