Otto e mezzo (1963)

Een gedeeltelijk autobiografische film over een regisseur die geen inspiratie meer heeft. Kan dat een goede film zijn? Ja. Guido (Marcello Mastroianni, die Fellini zelf speelt) is die regisseur. Er wordt aan alle kanten aan hem getrokken en dat zien we in een scène waarin hij in de lucht verdwijnt. Hij wordt aan een touw teruggetrokken. In een thermaal bad in de buurt van Rome probeert Guido inspiratie te vinden voor zijn nieuwe film. Zijn vrouw (Anouk Aimée) loopt er rond, maar ook zijn minnares (Sandra Milo). Ergens vlakbij staat een enorm decor voor de sf-film die Guido zou gaan maken. Maar eigenlijk heeft hij daar weinig zin in. Producenten, schrijvers en acteurs doen alles om de regisseur ertoe aan te zetten om toch vooral maar aan de film te beginnen. Erg beeldend.