Pudor (2008)

Deze Spaanse film van de gebroeders Ulloa toont de langzame desintegratie van een ogenschijnlijk gelukkig gezinnetje. De personages worden stuk voor stuk geconfronteerd met momenten van twijfel en diepe schaamte.

Alfredo (Nancho Novo) en Julia (Elvira Mí­nguez) vormen met hun puberdochter Marisa (Natalia Rodríguez) en de kleine Sergio een modelgezin. Alfredo heeft een verantwoordelijke baan op kantoor en Julia is schoonheidsspecialiste. Ook opa woont bij het gezin in huis sinds de dood van oma. Op een dag krijgt Alfredo van de dokter, zijn zwager Juan Luis, te horen dat hij nog maar een halfjaar te leven heeft. Hij durft dit slechte nieuws niet aan zijn vrouw te vertellen en sluit zich emotioneel steeds verder af van zijn familie. Sterker nog, hij zoekt toenadering tot zijn jonge secretaresse Gloria. Juist in die periode heeft Julia veel behoefte aan liefde en aandacht. Ze leeft dan ook op wanneer ze anonieme erotische briefjes ontvangt. Dochter Marisa heeft zo haar eigen problemen op school, waar ze verliefd wordt op iemand in haar klas. Haar broertje Sergio beweert na de dood van zijn oma dat hij geesten ziet, maar wordt daarin niet erg serieus genomen.

2x Beste Actrice
Regisseurs David en Tristán Ulloa zijn broers en maakten samen eerder de korte film 'Ciclo'. Tristán is de bekendste van de twee, omdat hij in tientallen films als acteur te zien was. Zo speelde hij elf jaar geleden al in 'Abre los ojos', het origineel van 'Vanilla sky', en had hij een hoofdrol in 'Lucía y el sexo'. In 'Pudor' schetst het tweetal geen vrolijk gezin, maar familieleden die volledig langs elkaar heen leven. De deprimerende sfeer van eenzaamheid is goed getroffen, maar vooral de acteerprestaties maken indruk. Hoofdrolspeelster Elvira Mí­nguez won voor haar rol in 'Pudor' zelfs de prijs voor Beste Actrice op het festival in Málaga, nadat ze diezelfde prijs twee jaar eerder ook al won voor haar rol in 'Tapas'. Het verhaal van 'Pudor' is echter te oppervlakkig. Diverse verhaallijnen komen voorbij zonder elkaar te raken - of ze raken elkaar zonder verder te worden uitgewerkt. De film is op zichzelf onderhoudend genoeg, maar als kijker blijf je aan het eind achter met een licht onbevredigd gevoel.