L'empreinte de l'ange (2008)
Elsa (Catherine Frot) komt op een kinderfeestje om haar zoontje Thomas op te halen. Ze raakt echter van slag als ze tussen de vrolijke kinderen een zesjarig meisje ziet dat haar direct fascineert. Op de terugweg naar huis informeert ze bij Thomas wie toch dat engelachtige meisje was. Het blijkt Lola (Héloïse Cunin) te zijn, het jongere zusje van een vriendje van Thomas. Elsa kampt met een trauma en een depressie sinds haar dochtertje jaren eerder, enkele dagen na de geboorte, tragisch om het leven kwam bij een brand in het ziekenhuis. Nu raakt Elsa er hoe langer hoe meer van overtuigd dat Lola deze omgekomen dochter is. Haar waanidee brengt haar zover dat ze van alles onderneemt om met Lola in contact te komen: ze stimuleert Thomas vaker bij zijn vriendje te gaan spelen; ze komt Lola's moeder Claire (Sandrine Bonnaire) 'toevallig' tegen in de supermarkt; en ze veinst interesse in de te koop staande woning van Claire en haar man Bernard (Wladimir Yordanoff), hoewel het duidelijk is dat ze die nooit zou kunnen betalen.
Buitengewoon knap
Regisseur Safy Nebbou was in ons land nog niet echt bekend, maar met 'L'empreinte de l'ange' geeft hij te kennen dat hij een prima gevoel voor casting heeft. De glanzende hoofdrol is weggelegd voor de voortreffelijke Catherine Frot, die hier een even mysterieuze en diepe oogopslag heeft als in 'La tourneuse de pages', waarin ze de pianiste speelde. Frot is met tachtig rollen in dertig jaar tijd een van de meest actieve Franse actrices, al zijn lang niet al haar producties in ons land te zien geweest. Ook haar tegenspeelster, Sandrine Bonnaire, is hier goed op dreef als achterdochtige moeder. Bonnaire maakte in 1995 indruk in 'La cérémonie' en vorig jaar verscheen haar documentaire 'Elle s'appelle Sabine', over haar gehandicapte zus. In 'L'empreinte de l'ange' staan beide dames voor het eerst tegenover elkaar op de set. De film is mooi van opbouw en de vraag wat er precies gaande is, wordt alsmaar beklemmender. Het einde is wellicht wat geforceerd, maar het is toch een buitengewoon knap staaltje werk van alle betrokkenen.
Buitengewoon knap
Regisseur Safy Nebbou was in ons land nog niet echt bekend, maar met 'L'empreinte de l'ange' geeft hij te kennen dat hij een prima gevoel voor casting heeft. De glanzende hoofdrol is weggelegd voor de voortreffelijke Catherine Frot, die hier een even mysterieuze en diepe oogopslag heeft als in 'La tourneuse de pages', waarin ze de pianiste speelde. Frot is met tachtig rollen in dertig jaar tijd een van de meest actieve Franse actrices, al zijn lang niet al haar producties in ons land te zien geweest. Ook haar tegenspeelster, Sandrine Bonnaire, is hier goed op dreef als achterdochtige moeder. Bonnaire maakte in 1995 indruk in 'La cérémonie' en vorig jaar verscheen haar documentaire 'Elle s'appelle Sabine', over haar gehandicapte zus. In 'L'empreinte de l'ange' staan beide dames voor het eerst tegenover elkaar op de set. De film is mooi van opbouw en de vraag wat er precies gaande is, wordt alsmaar beklemmender. Het einde is wellicht wat geforceerd, maar het is toch een buitengewoon knap staaltje werk van alle betrokkenen.