The limits of control (2009)

Jim Jarmusch is er met 'The limits of control' in geslaagd een film te maken die de kijker volledig aan diens eigen fantasie overlevert. Onduidelijk is hoe de Lone Man (Isaach de Bankolé) heet, waar hij woont of wat hij precies doet, maar hij is constant onderweg. Zijn gedrag maakt hem spion of huurmoordenaar. Zijn route wordt bepaald door mysterieuze aanwijzingen die hij krijgt van contactpersonen. Het gebrek aan actie en Lone Mans weigering de naakte vrouwen in zijn bed aan te raken, versterkt het idee dat dit een anti-James Bond-film is. 'The limits of control' kan als traag, saai en inhoudsloos worden ervaren. Voor publiek met een open blik biedt de film echter een enorm spectrum aan aanwijzingen, filosofische gedachten en uitdagingen voor de fantasie.