Holland natuur in de delta (2015)

In 2013 vergaapten bijna 700.000 Nederlanders zich aan de wonderen van 'De nieuwe wildernis'. Twee jaar later is heel Nederland aan de beurt, van haas tot stekelbaarsje. Opnieuw laten de makers zien hoe mooi en divers Nederland is.

Door de 'De nieuwe wildernis' maakten bijna 700.000 Nederlanders een safari door de relatief onbekende Oostvaardersplassen. Hoe evenaar je dat succes? Producent Ton Okkerse: "Wat we vooral niet wilden was een nieuwe versie van 'De nieuwe wildernis', dus hebben we geprobeerd het nog boeiender te maken en de geschiedenis van ons land te vertellen. Het is echt een herontdekking van Nederland."

Brede rivieren
'Holland - Natuur in de delta' begint met de beroemde dichtregels van Hendrik Marsman: 'Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan,...' Met het water als uitgangspunt wordt een staalkaart van de Nederlandse fauna getoond. Hoofdrolspelers en absolute uitblinkers daarin zijn de haas, de zeearend, het stekelbaarsje en het wonderlijke leven van het pimpernelblauwtje.

Arendsoog
De zeearend was eigenlijk al gecast als hoofdrolspeler voor 'De nieuwe wildernis'. Maar ook een natuurfilm heeft te maken met nukkige hoofdrolspelers. De zeearend, die door zijn enorme omvang wel vliegende deur wordt genoemd, bleef niet zitten op het nest waar de camera's gemonteerd waren. De vogel was gevlo- gen. Gelukkig gedroegen de zeearenden in De Biesbosch zich professioneler. Naast het nest werd een achttien meter hoge toren gebouwd en de cameraploegen bleven daar de hele dag in om de vogels niet te storen. Dat levert geweldige beelden op van een zeearend die een paling uit het water vist en de eerste vlucht van een van de jongen, die z'n gewicht niet kent en steeds op een afbrekende tak gaat zitten.

Bevershots
Daarnaast zijn er nachtelijke beelden. Bijvoorbeeld van een knagende bever, die rustig drie dagen bezig is om een flinke boom om te knagen. En je ziet de indrukwekkende overlevingstocht van stekelbaarsjes, die uit zee meer dan 100 km de rivieren opzwemmen om voor nageslacht te zorgen. Dat zijn fascinerende beelden. Je ziet een reis die begint tussen de majestueuze Noordzeekwallen met als hoogtepunt het gevecht om het snelstromende water te overwinnen dat door een kier in een sluiswand vloeit. Het stekelbaarsje is de Nederlandse zalm. De haas wordt in deze natuurfilm de 'cheetah van de polder genoemd'. Die vergelijking klinkt gezocht totdat je de slowmotionbeelden ziet van een haas die in volle vlucht het hazenpad kiest. Het dier zou ook de 'Rocky van de polder' kunnen heten, want we zien ook nog een paar stevige bokspartijen. Fascinerend.

Een bijzonder leven
De laatste hoofdrolspeler is de minst bekende van de vijf: het pimpernelblauwtje. De vlinder dankt die naam aan de zeldzame bloem grote pimpernel. De vlinder legt in elke bloem één van haar honderd eieren (als een ander pimpernelblauwtje haar niet te snel af is geweest). Daarna wordt het nog vreemder. De rups doet zich voor als mierenlarf en laat zich door mieren naar het nest verslepen om zich daar aan de mierenlarven te vergrijpen en uiteindelijk als vlinder weer te ontsnappen. Bizar.

De bijrollen
De rest van de film zit boordevol memorabele bijrollen en feitjes over de Nederlandse natuur. We zien o.a. hoe een ooievaar een soortgenoot een douche geeft, futenjongen die van de rug van hun moeder donderen, spreeuwen die, met tienduizenden tegelijk, vormen in de lucht maken, versnelde beelden van een blaadje dat ontdooit, een snoek die in het water zweeft, lepelaars op stand die naar kreeft vissen en slenken die leeg- en volstromen. Prachtige reclame voor onze natuur.

Iets te ambitieus
Hoe mooi de plaatjes ook zijn, 'Holland - Natuur in de delta' is misschien iets te ambitieus. De Oostvaardersplassen waren een beperkt gebied, heel Nederland is enorm uitgestrekt. Daar komt nog bij dat er ook een soort overzicht wordt gegeven van hoe Nederland is gevormd door ijstijden en overstromingen van rivieren. Misschien was dat iets te veel van het goede, want de film waaiert wel erg uit en soms is de lijn van de vertelling lastig te ontdekken. Gelukkig kun je je dan verliezen in de prachtige beelden en de heerlijke muziek van het Metropole Orkest. Wat is Nederland toch mooi!