Shabu (2022)

Documentairemaakster Shamira Raphaëla heeft in enkele jaren al een enorme staat van dienst opgebouwd. Haar debuutfilm ‘Deal with it’ won enkele internationale prijzen, ‘Lenno en de maanvis’ kreeg in Berlijn de prijs voor Beste Europese Kinderdocumentaire en voor ‘Papa en de krijgsheer’ kreeg ze in 2019 een Gouden Kalf. Met ‘Shabu’ maakte ze een lichtvoetige, vrolijke en ontroerende film, die zwaar leunt op de aanstekelijke persoonlijkheid van de veertienjarige hoofdpersoon Shabu (r.). Nadat hij de auto van zijn oma total loss heeft gereden wordt Shabu voor het blok gezet. Hij moet zijn hele zomervakantie hard aan de slag om geld te verdienen. Voordat zijn oma terugkeert van vakantie in Suriname moet hij de schade hebben vergoed. Zelfgemaakte ijslolly’s verkopen is een begin.

Creatief
Shabu is een jongen die zich niet zo makkelijk laat sturen als hij ergens geen zin in heeft. Liever ligt hij met zijn vriendinnetje Stephany (l.) in het zwembad of hangt hij rond met zijn beste vriend Jahnoa, dan dat hij aan de slag gaat. En nog liever is hij lekker muziek aan het maken. Maar de toorn van zijn oma zet hem toch aan het werk. Gelukkig is het een creatieve jongen die nog wel een ander plannetje heeft om aan geld te komen. Het decor wordt gevormd door de buurt waar Shabu woont; de flat Peperklip in Rotterdam-Zuid en de omliggende wijk, waar in de zwoele zomer veel op straat wordt geleefd. De film kent geen interviews of voice-overs, maar volgt simpelweg de gangen van Shabu, die zich ontpopt tot een slimme en lieve grote kleine jongen, die boven zichzelf uit weet te stijgen.