After love (2022)

Na enkele korte films schreef de Brits-Pakistaanse filmmaker Aleem Khan zijn eerste speelfilm, ‘After love’. Het verhaal baseerde hij op een mengeling van ervaringen uit eigen kring en zijn ouders stonden model voor de personages kapitein Ahmed (Nasser Memarzia) en diens Engelse vrouw Mary (Joanna Scanlan. De uit Pakistan afkomstige Ahmed is al tientallen jaren getrouwd met de tot de islam bekeerde Mary en vaart als veerbootkapitein veelvuldig heen en weer tussen zijn woonplaats Dover en het Franse Calais. Wanneer hij onverwacht overlijdt, vindt Mary in zijn portefeuille het persoonsbewijs van een Franse vrouw: Geneviève (Nathalie Richard). Na de begrafenis van Ahmed kan ze haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en neemt ze de boot naar de overkant om die Geneviève op te zoeken. De schoonmaakster Mary is van plan opheldering te vragen, maar bij het adres van de Franse vrouw aangekomen ontstaat er een misverstand. Geneviève denkt dat Mary de schoonmaakster is die ze had ingehuurd om te helpen bij haar verhuizing. Mary laat haar in de waan en komt op die manier het huis binnen. Ze was echter niet voorbereid op de situatie die dan ontstaat. Er ontspint zich een spel van misleiding, vertrouwen, ontdekking en verrassing. Culturele verschillen worden zichtbaar en oude geheimen komen bovendrijven. Ook Ahmeds zoon Solomon (Talid Ariss) speelt daarbij een rol. Khan maakt prachtig gebruik van Het Kanaal als symbool voor de afstand tussen beide vrouwen. De afbrokkelende witte kliffen van Dover staan voor het leven dat Mary kende voordat haar man overleed. Subtiel, gelaagd en zeer ontroerend.