Green border (2024)

Het werk van de 75-jarige Poolse regisseuse Agnieszka Holland zal, na een halve eeuw films maken, velen wel bekend voorkomen. Ze kreeg drie keer een Oscarnominatie, onder andere voor haar oorlogsdrama’s ‘Europa Europa’ (1990) en ‘In darkness’ (2011). Ook regisseerde ze afleveringen van geliefde tv-series als ‘The wire’ en ‘House of cards’. In ‘Green border’ richt ze zich op de huidige Europese vluchtelingencrisis. In 2021 begon Wit-Rusland duizenden vluchtelingen uit Syrië, Afghanistan en Noord-Afrika per vliegtuig op te halen. Vanuit hoofdstad Minsk werden ze dan met busjes verder gebracht, waarna ze diep in het bos illegaal over het prikkeldraad van de Poolse grens Europa in werden geholpen. Holland volgt in ‘Green border’ een groep vluchtelingen, een Poolse grenswacht en een Poolse activiste.

Humaan
Deze speelfilm oogt als een documentaire, te meer daar het een actueel thema behelst. Maar journalisten worden weggehouden bij het bewuste grensgebied, dus echte beelden van de illegale grensoverschrijdingen en de Poolse ‘push-backs’ zijn er amper. Holland maakte haar film humaan en invoelbaar door de personages die ze zelf kon vormgeven en de dramatische keuzen die ze maakte. Zo wordt een Syrische familie gaandeweg uiteengerukt, de Afghaanse tolk Leila (Behi Djanati Atai) wordt zwaar op de proef gesteld, de Poolse grenswacht Jan (Tomasz Wlosok) voelt zijn geweten knagen en de Poolse psychologe Julia (Maja Ostaszewska) besluit zich te gaan inzetten voor de menselijke waardigheid. ‘Green border’ is met 150 minuten drama geen plezierige film, maar een zware tranentrekker, die raak schiet en op het International Film Festival Rotterdam de publieksprijs won. Een must-see!