The peasants (2024)

Wladyslaw Stanislaw Reymont won in 1924 de Nobelprijs voor de literatuur voor zijn boek ‘Chlopi’, dat in het Engels ‘The peasants’ heet. Het ruim duizend pagina’s tellende meesterwerk is verfilmd met echte acteurs en die beelden werden daarna door ruim honderd schilders met de hand nageschilderd, in de stijl van beroemde Poolse kunstenaars. Centraal in het verhaal staat de knappe boerendochter Jagna (Kamila Urzedowska, die uit 600 actrices werd gekozen). Ze wordt begeerd door elke man, maar haar moeder dwingt haar te trouwen met de oude en rijke weduwnaar Boryna. En dat terwijl ze eigenlijk verliefd is op zijn zoon Antek. De vrouwen in het dorp zijn jaloers op Jagna, vanwege haar schoonheid en rijkdom, en verspreiden steeds meer roddels over haar. Dat heeft verregaande gevolgen…

Twijfel
De regisseurs hebben dezelfde schildertechniek gebruikt als bij de film ‘Loving Vincent’, over Van Gogh, waarvoor ze destijds een Oscarnominatie kregen. Hier werkt die aanpak helaas minder goed. In de landschapsscènes met sneeuw, een riviertje of ruisend koren is elk beeld prachtig. Een lijstje erom en het kan boven de bank. Maar als de personages beeldvullend op het grote scherm komen, ontstaat er steeds twijfel. Is dit nou geweldig schilderwerk of simpelweg filmbeeld met een paar verfstreken? Als het toch allemaal met een penseel is vervaardigd, had het beter wat minder realistisch gekund. Kies voor een film met echte acteurs of voor een film die overduidelijk getekend of geschilderd is. Deze aanpak verstoort de concentratie en daardoor heeft de kijker minder aandacht voor het treurige verhaal.