Longing (2024)

Fabrieksdirecteur Daniel (Richard Gere) blijkt vader te zijn, maar zijn zoon is overleden. Hij gaat op zoek naar het verleden van een kind dat hij niet heeft gekend, en leert gaandeweg ook meer over zichzelf.

Tijdens een gesprek met zijn ex in een chic restaurant hoort zakenman Daniel Bloch (Richard Gere, r.o.) dat ze altijd voor hem verzwegen heeft dat ze zwanger was toen ze uit elkaar gingen. Hij wilde immers absoluut geen kinderen. Daarnaast heeft ze droevig nieuws, want hun zoon Allen is onlangs op achttienjarige leeftijd overleden bij een auto-ongeluk. Daniel bezoekt de uitvaart en raakt daar geïnteresseerd in het leven van zijn zoon. Hij bezoekt Allens school, praat met zijn vrienden en ontdekt langzamerhand wie zijn zoon was. Hij was intelligent, speelde net als zijn vader piano, maar daarnaast stalkte hij zijn lerares Frans (Diane Kruger) en dealde hij in drugs.

Remake
‘Longing’ is een remake van een Israëlische film uit 2017 van dezelfde regisseur. Richard Gere speelt knap. In het begin van de film is hij een zakenman met een leven dat op de minuut bepaald wordt door zijn agenda. Hij is berekenend, denkt vooral aan zichzelf en belt zelfs stiekem zijn advocaat als hij hoort dat hij een zoon heeft, om eventuele financiële kwesties voor te zijn. Later in de film wordt hij geleidelijk meelevend en sympathiek. Een overtuigende scène is een gesprek met een man (Larry Day) op een begraafplaats die treurt om zijn overleden dochter. Deze Jacob vertelt open over zijn kind en het is alsof Daniel op dat moment leert zijn eigen verdriet toe te laten. Daarnaast lijkt er een soort schuldgevoel bij hem te ontstaan. Daniel wilde weliswaar nooit vader worden en had daar redenen voor die tijdens de film duidelijk worden. Nu hij het echter toch blijkt te zijn, probeert hij alsnog iets te betekenen voor zijn zoon.