Les vacances de Monsieur Hulot (1953)

Monsieur Hulot (Jaques Tati) reist met een onooglijk autootje naar een hotel aan de Bretonse kust. Daar gedraagt hij zich superbeleefd, op het verlegene af; hij neemt zelfs zijn hoed af voor een stem op de radio. Hulot wordt als het ware gevolgd via de andere hotelgasten en om dat 'meekijkgevoel' bij de kijker te versterken, wordt hij van een afstandje en zonder close-ups gefilmd. Niet dat er veel schokkends gebeurt; de humor zit 'm vooral in de alledaagse bezigheden, op een manier die doet denken aan de documentaires van Bert Haanstra. Een plot is er nauwelijks, de film is een losse aaneenschakeling van scènes. Het knappe spel van Tati en het heerlijk nostalgische gevoel dat de film oproept, maken 'Les vacances...' een onvervalste filmklassieker.